Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2007
_Page_1.jpg)
_Page_2.jpg)
Η επιστολή-καθοδήγηση
Αλκιβιάδης Χαντζάρας
Παραμυθία
462 00 Παραμυθιά
Ελλάδα
Σπυρίδων Χαντζάρας
Καρβουνάρι
462 00 Παραμυθιά
Παραμυθία
462 00 Παραμυθιά
Ελλάδα
Σπυρίδων Χαντζάρας
Καρβουνάρι
462 00 Παραμυθιά
Ελλάδα
Παραμυθιά 10-12-2006
Κοινοποίηση:
Προς όσους θέλουν να γνωρίζουν τι ακριβώς έχει συμβεί σε περίπτωση που οι αλήτες πραγματοποιήσουν τις απειλές τους και δεν θα μπορώ ο ίδιος να αφηγούμαι το ιστορικό.
Ανάμεσα στη σωρεία των προσωπικών προβλημάτων που είχα να αντιμετωπίσω μετά τη φυγή μου από το πατρικό μου σπίτι, ένα ακόμη πρόβλημα ήρθε και προστέθηκε στην ήδη δύσκολη κατάσταση που υπήρχε.
Πριν από τρία χρόνια τέτοιες μέρες, επισκέφθηκα για πρώτη φορά τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Παραμυθιάς, Φιλιατών, Γηρομερίου και Πάργας κ.κ. Τίτος. Εκτός από την συμβουλή του να ακολουθήσω έναν πιο χριστιανικό τρόπο ζωής, με παρότρυνε να κάνω ένα νέο ξεκίνημα στη ζωή μου, όπου αυτή τη φορά θα στηριζόμουν στις δικές μου δυνάμεις και μόνο. Έτσι λοιπόν στις 31-12-2003 επισκέπτομαι τον εξουσιοδοτημένο συνεργάτη VW της περιοχής μου και παραγγέλνω ένα καινούργιο αυτοκίνητο. Όλα κυλούσαν ομαλά και το μόνο πράγμα που με απασχολούσε ήταν η εξόφληση του δανείου, μέχρι την ημέρα που πήγα να κάνω το γενικό σέρβις (11-10-2005). Λεπτομέρειες για αυτά που αντιμετώπισα, στην επιστολή μου προς τον Πρόεδρο και το Δ/Σ της Volkswagen A.G.
Πριν αναχωρήσω για Γερμανία ενημέρωσα τον κ. Κώστα Σπύρου για την απόφαση που πήρα ζητώντας του και δανεικά λεφτά. Όπως αποδείχτηκε, εκ των υστέρων ο κ. Σπύρου ενημέρωσε τον κ. Καψιώχα ότι δήθεν θα πήγαινα επίσκεψη σε κάποια συγγενικά μου πρόσωπα στη Γερμανία. Αυτός με τη σειρά του προσέγγισε τον «μπάσταρδο» Ζώη Νικόλαο που θα ερχόταν μαζί μου σαν μεταφραστής, και του ζήτησε να με εμποδίσει στην προσπάθεια μου να δώσω λύση στο πρόβλημα του αυτοκινήτου μου. Με το αζημίωτο φυσικά. Αυτός ήταν τελικά και ο λόγος που κατά την επίσκεψη μας στη Γερμανία επιδίωκε να μην βρισκόμαστε κοντά σε συγγενικά μου πρόσωπα. Μετά την αποτυχημένη προσπάθεια του στο Itzehoe να με πείσει ότι το πρόβλημα είναι καθαρά ψυχολογικό, κατέφυγα στον ξάδερφό μου Αντώνη Χαντζάρα, όπου με τη βοήθειά του καταφέραμε να βγάλουμε κάποια άκρη. Λεπτομέρειες στην επιστολή μου προς τον Πρόεδρο και το Δ/Σ της Volkswagen A.G. Τελικά με τη βοήθεια δικηγόρου πήρα τη διαβεβαίωση με αύξοντα αριθμό VW-2006/02-012998. (1° έγγραφο) για την αλλαγή του κινητήρα σε οποιοδήποτε εξουσιοδοτημένο συνεργείο VW στην Ελλάδα
Όταν επέστρεψα στην Ελλάδα πήρα δανεικά από το φίλο μου Βασίλη Ανυφαντή και επέστρεψα τα δανεικά που είχα πάρει από τον κ. Κώστα Σπύρου, για να καταλάβει ότι πλέον δεν τον εμπιστεύομαι. Ο ίδιος βέβαια μου ανακοίνωσε ότι ενώ τη προηγούμενη μέρα δειπνούσε με τον κ. Καψιώχα και τον υιό του κ. Κώστα Καψιώχα δεν έγινε καμία αναφορά στο συγκεκριμένο θέμα. Από την άλλη πλευρά προσπαθούσε να με πείσει να επιλέξω το συνεργείο του κ. Καψιώχα για την αλλαγή της μηχανής. Όταν κατάλαβε ότι δεν ήμουν διατεθειμένος να ξανάπαω στον κ. Καψιώχα δέχτηκα την πρώτη έμμεση απειλή. Είσαι βλάκας μου είπε, θα ανοίξεις κόντρα με τον Καψιώχα και με την Kosmocar. Πρόσεξε γιατί αυτοί δεν υπολογίζουν τίποτα, μη σε βρούμε σε κανένα λάκκο σκοτωμένο. Η μπορεί τυχαία καμιά νταλίκα να σε «πατήσει» στο δρόμο.
Ο «μπάσταρδος» Νικόλαος Ζώης προσπαθούσε επίμονα να με πείσει να επιλέξω το συνεργείο του κ. Καψιώχα. Όταν κατάλαβε ότι δεν ενδίδω σε αυτές τις πιέσεις χρησιμοποίησε τις ίδιες απειλές που είχα ακούσει από τον κ. Σπύρου.
Ακόμη και κάποιο άλλο πρόσωπο που λόγω της επαγγελματικής του ιδιότητας (Χρήστος Κωνσταντίνου, Φανοποιείο- Καλίμπρα, Βαφείο Αυτοκινήτων) συζητούσα μαζί του την υπόθεση ζητώντας τις συμβουλές του, μου ανέφερε τις ίδιες απειλές. Τονίζοντας μου ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι αδίστακτοι και μπροστά στο ενδεχόμενο να χάσουν τις αντιπροσωπίες τους μπορεί να φτάσουν σε ακραίες καταστάσεις.
Εγώ αγνοώντας τις συμβουλές-απειλές τους επέλεξα το εξουσιοδοτημένο συνεργείο VW Ε.Τ.Ε.Α Α.Ε. για να αντικαταστήσω τον κινητήρα, προκαλώντας τον εκνευρισμό του κ. Καψιώχα. Λεπτομέρειες στην επιστολή μου προς τον Πρόεδρο και το Δ/Σ της Volkswagen A.G.
Μετά από την τηλεφωνική καταγγελία της «τσούλας» Τζώρτζη Ιωάννας στις 03-04-2006 λαμβάνω την πρώτη απογοητευτική απάντηση με αύξοντα αριθμό VW-2006/04-007469 (2° έγγραφο) που με παραπέμπει στην Kosmocar για οποιαδήποτε πληροφορία.
Έτσι στις 17-04-2006 στην επίσκεψη μου στη Kosmocar παραδίδω την καταγγελία μου στον κ. Αρριανά (3° έγγραφο). Επίσης μετά τη μέτρηση της συμπίεσης της μηχανής, του στέλνω με φαξ τα αποτελέσματα των μετρήσεων και περιμένω απάντηση. Παγερή αδιαφορία από την πλευρά του. Αναγκάζομαι να ενοχλώ καθημερινά την κυρία Τσίμπα για να του υπενθυμίζει ότι περιμένω την απάντηση στην καταγγελία μου. Τελικά στέλνω και e-mail μήπως συγκινηθεί αλλά τίποτα(4° έγγραφο) και (5° έγγραφο). Μετά από αυτή τη στάση αποφασίζω να ζητήσω βοήθεια από την Volkswagen A.G.
Καποια στιγμή η «τσούλα» Τζώρτζη Ιωάννα με ενημερώνει ότι ο «μπάσταρδος» Ζώης Νικόλαος με ρουφιανεύει, και επίσης ότι έχουν παιχτεί πολλά πίσω από την πλάτη μου. Έτσι επιβεβαιώνονται οι ανησυχίες μου ότι κάποιος μεταφέρει τις πληροφορίες μου προς τους άλλους. Όμως και η ίδια είχε μια περίεργη συμπεριφορά απέναντι μου, όταν της ζήτησα να μεταφράσει την πρώτη επιστολή που είχα γράψει στις 30-05-2006 για την κυρία Rudolph. Επίσης μου είπε ότι την πήραν τηλέφωνο από το Wolfsburg αλλά ο αριθμός που μου υπέδειξε ήταν ανύπαρκτος. Χωρίς τη βοήθεια του ξάδερφου Χαντζάρα Δημήτρη δε θα είχε γίνει μετάφραση της επιστολής. Τελικά στις 31-05-2006 στέλνω την επιστολή μαζί με τα αποδειχτικά έγγραφα για όσα αναφέρω. Η επιστολή μου κοινοποιείται προς τον κ. Αρριανά(6° έγγραφο).Ταυτόχρονα στέλνω προς την κυρία Rudolph την επιστολή και μέσω e-mail. (7° έγγραφο).Η γρήγορη απάντηση από την κυρία Rudolph με απογοήτευσε(8° έγγραφο).Μετά από λίγες μέρες έλαβα άλλη μια απογοήτευση, την απάντηση από την Kosmocar (9° έγγραφο) όπου είχαν γράψει ψεύτικη ημερομηνία αποστολής. Μετά από αυτές τις απαντήσεις ξεκίνησα να γράφω την επιστολή μου προς τον Πρόεδρο και το Δ/Σ της Volkswagen A.G. Στις 14-06-2006 στέλνω μέσω e-mail την καταγγελία μου το3° έγγραφο στο Υπουργείο Ανάπτυξης, Γενική Γραμματεία Καταναλωτή, υπόψη κ. Μήλα Φώτη, αλλά του ζήτησα να μην προχωρήσει στην καταγγελία, μήπως υπάρξει κάποιος φιλικός διακανονισμός με την εταιρεία Kosmocar.
Στις 15-06-2006 έχοντας ολοκληρώσει την επιστολή ζήτησα την βοήθεια από την «τσούλα» Τζώρτζη Ιωάννα για να μπορέσω να τη μεταφράσω. Προθυμοποιήθηκε στέλνοντας την επιστολή μέσω e-mail σε κάποια εταιρεία που η ίδια χρησιμοποιούσε συχνά. Η απάντηση ήταν το εξωφρενικό ποσό των 3.500,00 Ευρώ για ένα κείμενο 21 σελίδων.
Μέσα στην απελπισία μου και την αφέλεια που με διακρίνει, τη ρώτησα αν μπορούσε να μεταφράσει η ίδια την επιστολή, δίνοντας της ως αμοιβή το ποσό των 500 Ευρώ. Αφού με διαβεβαίωσε ότι μπορεί να κάνει τη μετάφραση, δέχτηκε την πρότασή μου, λέγοντας ότι αυτό θα γινόταν πιο γρήγορα αν βρίσκαμε το μεταφραστικό σύστημα Systran. Έτσι λοιπόν ζητάω από τον ξάδερφό μου Χαντζάρα Δημήτρη να μου στείλει το συγκεκριμένο πρόγραμμα, πιστεύοντας ότι μέχρι να τελείωνε το Μουντιάλ του 2006 θα είχα έτοιμη τη μετάφραση.
Στις 21-06-2006 στέλνω προς την κυρία Rudolph και τον κύριο Pischetsrieder την επιστολή μου με αίτημα την προσωπική μου ακρόαση από τον Πρόεδρο και το Δ/Σ της Volkswagen A.G. υπό την παρουσία της κυρίας Rudolph και ενός Μαέστρου, όπου με τη βοήθεια ενός επαγγελματία μεταφραστή να τους αναφέρω τα παράπονα μου (10° έγγραφο). Επίσης στέλνω την επιστολή μέσω e-mail προς την κυρία Rudolph αλλά και προς την Volkswagen A.G. (vw@volkswagen.de)(11°έγγραφο). Η γρήγορη απάντηση από την κυρία Rudolph με απογοήτευσε, ενώ η απάντηση από το Kundenbetreuung ήταν ένα αυτοματοποιημένο μήνυμα (12°έγγραφο).
Μετά από αυτές τις απογοητευτικές απαντήσεις δίνω εντολή στον κ. Μήλα Φώτη να προχωρήσει στην καταγγελία. Στις 23-06-2006 γίνεται η καταγγελία (13°έγγραφο) που περιέχει ως συνημμένα τις τρεις (3) σελίδες του 3°εγγραφού.
Ο ξάδερφός μου Χαντζάρας Δημήτρης μου ανακοινώνει ξαφνικά ότι έχει χάσει το συγκεκριμένο πρόγραμμα μετάφρασης Systran. Μετά από αυτή τη δυσάρεστη εξέλιξη, η «τσούλα» Τζώρτζη Ιωάννα με ενημερώνει ότι της είναι πολύ δύσκολο να ολοκληρώσει τη μετάφραση χωρίς το συγκεκριμένο πρόγραμμα. Μην έχοντας άλλη επιλογή στις 06-07-2006 αγοράζω από τα «multirama» το Systran Gold με 189,01 Ευρώ. Της το παραδίδω και της εξηγώ ότι ο μόνος λόγος που καθυστερώ την επίσκεψη μου στο Εργοστάσιο Κατασκευής είναι η μετάφραση της επιστολής, αφού και το Μουντιάλ 2006 της Γερμανίας τελείωνε σε λίγες μέρες. Ένας λόγος παραπάνω που έπρεπε να γίνει σύντομα η μετάφραση ήταν το γεγονός ότι από τις 15-06-2006 και μετά είχα σταματήσει την εργασία αφού είχα κάνει τα απαιτούμενα χιλιόμετρα για να γίνει το service. Καθημερινά η ίδια με διαβεβαίωνε ότι η μετάφραση προχωράει.
Μετά από την άρνηση από την εταιρεία Kosmocar να μου χορηγήσει το φάκελο με τις εργασίες και τις εγγυήσεις, ζητάω τη βοήθεια από την Αρχή Προστασίας Δεδομένων με καταγγελία μου στις 14-07-2006(14°έγγραφο), ελπίζοντας ότι με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσω να πάρω το αντίγραφο του φακέλου μου.
Τελικά στις 18-07-2006 μέσω φαξ που έλαβα από τον κ. Μήλα, έχω την απάντηση της Kosmocar στην καταγγελία μου προς το Υπουργείο Ανάπτυξης / Γενική Γραμματεία Καταναλωτή (15°έγγραφο).Στο έγγραφο αυτό, δυο (2) εκ των τεσσάρων(4) σελίδων ως συνημμένα, είναι η απάντηση της Kosmocar στην καταγγελία που είχα κάνει στις 17-04-2006 στο 9°έγγραφο. Μεγάλη η απογοήτευσή μου μετά από την απάντηση αυτή, και μόνη μου ελπίδα πλέον η Volkswagen A.G.
Κατά την επίσκεψη του Αντώνη Λιάκου σπίτι μου για να διορθώσει τον υπολογιστή μου, διατύπωσε την απορία του γιατί καθυστερώ την αναχώρησή μου για τη Γερμανία. Όταν του ανέφερα το μπέρδεμα που υπήρχε, με συμβούλεψε να απευθυνθώ στο τμήμα μεταφραστών του Υπουργείου Εξωτερικών. Μετά την ενημέρωση που είχα από το συγκεκριμένο τμήμα ότι το κόστος μετάφρασης για μια σελίδα είναι μόλις 17,00 Ευρώ κόντεψα να τρελαθώ! Δηλαδή με 357,00 Ευρώ θα είχα την επιστολή μου επίσημα μεταφρασμένη.
Αρχίζω πλέον να υποψιάζομαι ότι παίζονται πολλά παιχνίδια πίσω από την πλάτη μου. Στην ερώτησή μου προς την «τσούλα» Τζώρτζη Ιωάννα, αν η ίδια γνώριζε την ύπαρξη του συγκεκριμένου τμήματος μεταφραστών, μου απάντησε ναι, αλλά δεν τη σκέφτηκε. Αφού πρώτα της ζήτησα να μου εκτυπώσει τις σελίδες που είχε μεταφράσει μέχρι εκείνη τη στιγμή, απαίτησα να μου προσκομίσει την απάντηση που είχε λάβει, για το ποσό των 3.500,00 Ευρώ από την εταιρεία που μου είχε προτείνει αρχικά. Όταν με τη βοήθεια του φίλου μου Λιόλιου Μιχάλη ελέγξαμε τη μετάφραση, διαπιστώσαμε ότι δεν ήταν τίποτα περισσότερο από τη μετάφραση που είχε κάνει το πρόγραμμα αυτόματης μετάφρασης.
Όταν της ζήτησα εξηγήσεις για αυτήν την κοροϊδία, με καθησύχασε, λέγοντας μου ότι εκτύπωσε λάθος αρχείο. Στην προσπάθεια της να εκτυπώσει το σωστό αρχείο αντιλαμβάνεται ότι χάλασε ο εκτυπωτής: έτσι αντιγράφει το αρχείο σε δισκέτα για να το εκτυπώσω κάπου αλλού. Πηγαίνοντας σε κάποιον φίλο μου για να εκτυπώσω το αρχείο ,διαπιστώνω ότι για δεύτερη φορά με κορόιδεψε. Επιστρέφοντας στο κατάστημά της αντιλαμβάνομαι ότι έχει εξαφανιστεί. Όλο το απόγευμα κινώ Γη και Ουρανό για να τη βρω. Δυστυχώς τίποτα.
Το επόμενο πρωί, Πέμπτη 20 Ιουλίου 2006 ενώ βρίσκομαι σε έξαλλη κατάσταση, την επισκέπτομαι και με έντονη λογομαχία της δίνω να καταλάβει ότι πλέον δεν αστειεύομαι. Ισχυρίστηκε ότι έκανε πάλι λάθος αρχείο, και στην προσπάθειά της να μου δείξει το σωστό αρχείο χαλάει ο υπολογιστής. Της πηγαίνω το δικό μου υπολογιστή για τοποθετήσει το δικό της σκληρό δίσκο και να ανοίξει επιτέλους το σωστό αρχείο. Κατά διαβολική σύμπτωση χαλάει και οδικός μου υπολογιστής.
Η υπομονή μου έχει φτάσει στα όριά της. Παίρνω το σκληρό δίσκο και επισκέπτομαι κάποιο κατάστημα multirama για να γίνει αντιγραφή των αρχείων σε δισκέτα. Παρά την επίμονη προσπάθεια του τεχνικού δε βρέθηκε κανένα αρχείο που να σχετίζεται με τη μετάφραση της επιστολής.
Της επιστρέφω το σκληρό δίσκο και της λέω απλά να εύχεται στο τέλος της υπόθεσης να έχω βρει το δίκιο μου, γιατί σε διαφορετική περίπτωση θα πληρώσει πολύ ακριβά αυτό που έκανε.
Μετά από έρευνα καταλήγω στην κυρία Σπαή Δέσποινα για να μεταφράσω την επιστολή. Όντως μετά από λίγες μέρες η μετάφραση ολοκληρώθηκε. Έτσι λοιπόν στις 28-07-2006 στέλνω προς τον κύριο Pischetsrieder και προς την κυρία Rudolph μια καινούργια επιστολή που εκτός των άλλων τους αναφέρω ότι αν δε γίνει δεκτό το αίτημα μου για ακρόαση από Δ/Σ της VolkswagenA.G. θα βρεθώ στη δυσάρεστη θέση να πραγματοποιήσω καθιστική διαμαρτυρία έξω από τα γραφεία της εταιρεία σας (16°έγγραφο)
Επίσης στέλνω την ίδια επιστολή και με e-mail προς την κυρία Rudolph (17°έγγραφο). Η απάντηση από το e-mail της κυρία Rudolph είναι ένα αυτοματοποιημένο μήνυμα που με ενημερώνει ότι η ίδια θα απουσιάζει μέχρι τις 23-08-2006 (18°έγγραφο). Μετά από αυτήν την απάντηση συνειδητοποιώ ότι η αναχώρηση για τη Γερμανία θα καθυστερούσε για τουλάχιστον ένα μήνα ακόμα. Πιστεύω ότι πέρασα το χειρότερο καλοκαίρι της ζωής μου. Κάθε μέρα που περνούσε μου φαινόταν αιώνας. Αρκετοί καλοθελητές κορόιδευαν την κατάσταση στην οποία βρισκόμουν, ενώ κάποιοι άλλοι προσποιούμενοι τους φίλους μου, διατύπωναν ότι συμμερίζονται την αγωνία μου και τη στενοχώρια μου.
Στις 18-08-2006, σε τηλεφωνική επικοινωνία με την κυρία Ταλίδου (Αρχή Προστασία Δεδομένων), με ενημέρωσε ότι μετά από την καταγγελία που έκανε προς την εταιρεία Kosmocar και την τηλεφωνική επικοινωνία που είχε μαζί τους, τη διαβεβαίωσαν ότι μπορώ οποιαδήποτε στιγμή το θελήσω, να έχω το φάκελο με τα αντίγραφα των εργασιών. Αμέσως τηλεφωνώ στο Τμήμα Εξυπηρέτησης Πελατών της Kosmocar και σε συνομιλία που είχα με τον κύριο Σωτηρόπουλο, ενημερώνομαι ότι μπορώ να προμηθευτώ το φάκελο με τα αρχεία του αυτοκινήτου μου, από οποιοδήποτε εξουσιοδοτημένο συνεργείο της Kosmocar.
Έτσι λοιπόν στις 21-08-2006 επισκέπτομαι το εξουσιοδοτημένο συνεργείο VW στην Πρέβεζα και ζητάω το αντίγραφο του φακέλου. Εκεί με ενημερώνουν ότι μπορούν να μου χορηγήσουν αντίγραφα μόνο για τις εργασίες που έγιναν στο συγκεκριμένο συνεργείο. Σε νέα τηλεφωνική συνομιλία με τον κύριο Σωτηρόπουλο μου ανακοινώνει ότι δεν κατάλαβε τι ακριβώς ήθελα στην προηγούμενη συνομιλία μας. Για ακόμη μια φορά φεύγω απογοητευμένος από το συγκεκριμένο συνεργείο.
Ξαφνικά την ίδια μέρα, Δευτέρα 21-08-2006, λαμβάνω e-mail από το Kundenbetreuung της VW, που μου ορίζει ένα ραντεβού για τις 07-09-2006 και ώρα 14:00μμ στην παρακάτω οδό: Daimlerstrasse 8 στο Wolfsburg.Το περίεργο στο συγκεκριμένο e-mail είναι η τελευταία παράγραφος, όπου μου ανακοινώνουν, ότι σε περίπτωση που πραγματοποιούσα τις προαναφερόμενες απειλές, θα λαμβάνανε και αυτοί τα ανάλογα μέτρα. Όλα αυτά στο (19°έγγραφο). Ξαφνιάστηκα με αυτήν τη μη αναμενόμενη εξέλιξη¨ μου φαινόταν απίστευτο να έχω πετύχει τόσο εύκολα την προσωπική μου ακρόαση από τον Πρόεδρο και το Δ/Σ της Volkswagen A.G.
Με την βοήθεια του φίλου μου Μιχάλη Λιόλιου, τηλεφωνούμε στο τμήμα εξυπηρέτησης πελατών της Volkswagen A.G. Η τηλεφωνήτρια μας επιβεβαιώνει το συγκεκριμένο ραντεβού. Στην ερώτησή μας ποιοι θα παραβρίσκονται σε αυτό το ραντεβού, μας απάντησε ότι θα είναι μόνον η κυρία Rudolph.Ευχόμενος να μην ήταν καλά ενημερωμένη η συγκεκριμένη τηλεφωνήτρια, στις 29-08-2006 στέλνω ένα νέο e-mail στην κυρία Rudolph, όπου της ζητάω να με ενημερώσει ποιοι θα είναι στο συγκεκριμένο ραντεβού(20°έγγραφο).Καμία απάντηση. Στις 31-08-2006 ξαναστέλνω την ίδια επιστολή, αυτή τη φορά προς το e-mail του Kundenbetreuung (21°έγγραφο).Τελικά έλαβα απάντηση που με απογοήτευσε τελείως. Ακύρωση του προαναφερομένου ραντεβού, και κλείνοντας την επιστολή τους μου αναφέρουν ότι έχουν απόλυτη εμπιστοσύνη στην εταιρεία Kosmocar και στον κύριο Καψιώχα(22°έγγραφο).
Αφού έχω ολοκληρώσει τις προετοιμασίες, το Σάββατο 02-09-2006, έχοντας μαζί μου το πανό για τη διαμαρτυρία που θα πραγματοποιούσα έξω από τα γραφεία της Volkswagen A.G, ξεκίνησα το ταξίδι για τη Γερμανία. Μετά από ένα πολυήμερο ταξίδι, με το αυτοκίνητο μου φορτωμένο στην αυτοκινητάμαξα του κυρίου Νταλακούρα Γιάννη, φτάνω στο Wolfsburg το μεσημέρι της Τρίτης 05-09-2006. Η πρώτη μου κίνηση ήταν να επισκεφτώ το γραφείο της κυρίας Rudolph. Μετά από μια έντονη λογομαχία με τις κυρίες Rudolph και Maenza καταλήγω για διανυκτέρευση στο ξενοδοχείο.
Την επόμενη μέρα δέχομαι τηλεφώνημα από το τοπικό κατάστημα A C S courier της Παραμυθιάς, λέγοντάς μου ότι έχω να παραλάβω κάποιο φάκελο με αποστολέα την εταιρεία Kosmocar. Όταν ρώτησα πότε απεστάλη ο συγκεκριμένος φάκελος, μου απάντησε την προηγούμενη μέρα. Οι γελοίοι, έπρεπε να φτάσω στη Γερμανία για να μου στείλουν το φάκελο με το αρχείο του αυτοκινήτου μου. Αφού τους ενημέρωσα ότι απουσιάζω στη Γερμανία, επέστρεψαν το φάκελο. Μετά από σχολαστική έρευνα για την καταλληλότερη θέση για να κάνω την διαμαρτυρία, και έχοντας ενημερώσει το ΑΤ Wolfsburg αλλά και το ελληνικό προξενείο Ανοβέρου είμαι πλέον έτοιμος να πραγματοποιήσω αυτό που τους είχα αναφέρει. Το πρωί της επόμενης μέρας όταν πήγα στο σημείο που είχα επιλέξει, διαπίστωσα με απογοήτευση ότι η συγκεκριμένη θέση είχε καταληφθεί. Έτσι λοιπόν από το απόγευμα της Πέμπτης 07-09-2006 σταθμεύω το αυτοκίνητό μου στο σημείο που είχα επιλέξει, και διανυκτερεύοντας μέσα στο αυτοκίνητο, νωρίς το πρωί της επόμενης μέρας τοποθετώ το πανό μου πάνω στην αυτοσχέδια βάση. Την Παρασκευή 08-09-2006 από νωρίς το πρωί όλα τα διερχόμενα αυτοκίνητα από τη συγκεκριμένη διασταύρωση βλέπανε την εικόνα της φωτογραφίας που παρέδωσα μαζί με την επιστολή μου προς τον Πρόεδρο και το Δ/Σ της Volkswagen A.G. Όσο πέρναγε η ώρα, όλο και περισσότεροι έρχονταν με την περιέργεια να μάθουν τη συμβαίνει. Τελικά μετά από λίγες ώρες καταφτάνει μια ομάδα τεσσάρων ατόμων από την Volkswagen A.G και ζητάνε να μάθουν τι ακριβώς συμβαίνει. Λίγο αργότερα καταφτάνουν και άλλα άτομα, τα οποία δίνουν την εντολή να τους ακολουθήσω μέσα στο Εργοστάσιο Κατασκευής. Με τα λίγα γερμανικά που ξέρω τους εξήγησα τι είχε συμβεί. Αφού εξέτασαν τη μηχανή, διαπίστωσαν ότι είχα δίκιο, και ξεκίνησαν τις εργασίες για την αντικατάσταση του κινητήρα. Αφού πρώτα μου δώσανε ένα αυτοκίνητο για τις μετακινήσεις μου, με οδήγησαν έξω από το Εργοστάσιο Κατασκευής και μου ευχήθηκαν καλή διαμονή στο Wolfsburg μέχρι να ολοκληρωθούν οι εργασίες.
Για κάποια στιγμή πίστευα ότι ζούσα ένα όνειρο και ευχόμουν να μην τελείωνε ποτέ. Άρχισα να τηλεφωνώ στους φίλους μου και να τους αναγγέλλω τα «ευχάριστα» νέα. Η παραμονή μου στο Wolfsburg ήταν πολύ ευχάριστη αφού μου δόθηκε η ευκαιρία να επισκεφτώ την AUTOSTADT και άλλα αξιοθέατα της πόλης. Ενώ αρχικά μου είχαν πει ότι η πιθανή μέρα που θα μου παραδίνανε το αυτοκίνητο ήταν η Τρίτη 12-09-2006, με ενημερώνουν τηλεφωνικά ότι θα υπάρξει κάποια καθυστέρηση. Από την ιδιοκτήτρια του ξενοδοχείου που έμενα, ενημερώνομαι ότι η Volkswagen A.G ζήτησε να πληρώσει το λογαριασμό μου. Όταν ενημερώθηκαν ότι έχω πληρώσει ήδη τους λογαριασμούς, ζήτησαν να τους προσκομίσω τις αποδείξεις ώστε να καταθέσουν τα λεφτά στο λογαριασμό μου.
Τελικά την Πέμπτη 14-09-2006 με τη βοήθεια του κυρίου Παναγιώτη Αδάμη επισκεπτόμαστε το Εργοστάσιο Κατασκευής, όπου η κυρία Birte van Rij μαζί με τον κύριο Rainer Dumke μου παραδίνουν το αυτοκίνητο. Με τη βοήθεια του κυρίου Αδάμη τους εξηγούμε περιληπτικά όσα είχαν προηγηθεί. Τελειώνοντας τους ανέφερα ότι αφού δεν μπόρεσα να πετύχω την προσωπική μου ακρόαση από τον Πρόεδρο και το Δ/Σ της Volkswagen A.G ζήτησα να παραδώσω τουλάχιστον την επιστολή μου σε κάποιον από το Δ/Σ της εταιρείας. Με διαβεβαίωσαν ότι θα την παραδώσουν οι ίδιοι. Επίσης ότι μαζί με την απάντηση της επιστολής, θα μου αποστείλουν τα έγγραφα με τις εργασίες που έγιναν στο αυτοκίνητο μου.
Αφού πρώτα ευχαρίστησα τους ίδιους αλλά και τα πρόσωπα της ομογένειας που με βοηθήσανε, έφυγα από το Wolfsburg με τις καλύτερες εντυπώσεις. Αλλά βαθιά μέσα μου υπήρχε μια επιφύλαξη, επηρεασμένος από τη δήλωση του κύριου Καψιώχα κατά τη συνάντηση μας στο Αγρίνιο λίγες μέρες πριν αναχωρήσω για τη Γερμανία: «ακόμη και καινούργια μηχανή να βάλεις την ίδια συμπίεση θα έχει».
Την επόμενη μέρα, βρισκόμενος στο Offenbach, προσπάθησα να μετρήσω τη συμπίεση σε τρία διαφορετικά εξουσιοδοτημένα συνεργεία VW αλλά αρνήθηκαν. Πιεζόμενος από το γεγονός ότι τα σχολεία είχαν ήδη ξεκινήσει, επέστρεψα στην Ελλάδα. Από τις αντιδράσεις των ανθρώπων που με περιτριγυρίζουν διαπίστωνα ποιοι ήταν τελικά πραγματικοί φίλοι μου. Μετά από τις πρώτες δοκιμές που έκανα στις συνηθισμένες διαδρομές, η ανησυχία μου άρχισε να μεγαλώνει, όμως δεν τολμούσα να το πω ούτε στο Βασίλη και το Μιχάλη. Απλά τους ανακοίνωσα ότι για να αποκλείσουμε κάθε αμφιβολία έπρεπε να κάνω μια μέτρηση της συμπίεσης.
Στις 26-09-2006 λαμβάνω μήνυμα από το Kundenbetreuung που ζητάει την κατανόηση και την υπομονή μου μέχρι να ολοκληρωθεί η έρευνα της υπόθεσης(23°έγγραφο). Εγώ από την πλευρά μου πιστεύω ότι με δουλεύουν, αφού παρατηρώ την κατανάλωση να έχει φτάσει στα 7,5 μέχρι και 8 λίτρα ανά 100km.
Στις 05-10-2006 λαμβάνω το φάκελο με τα αρχεία του αυτοκινήτου μου από την Kosmocar(24°έγγραφο). Πρέπει να είναι ο ίδιος φάκελος που είχαν στείλει την προηγούμενη φορά, αφού έχει γραφτεί στις 31/08/2006. Τελικά εκεί στην Kosmocar πρέπει να έχουν προφητικές ικανότητες, αφού γνώριζαν από τις 31/08/2006 ότι εγώ επισκέφτηκα το Εργοστάσιο Κατασκευής της VW A.G και διατύπωσα τα παράπονα μου για την άρνηση τους να μου χορηγήσουν το φάκελο του αυτοκινήτου μου. Ενώ εγώ ξεκίνησα το ταξίδι μου προς τη Γερμανία στις 02/09/2006/.
Στις 11/10/2006, χωρίς να είναι μια τυχαία ημερομηνία, πραγματοποιούμε τη μέτρηση της συμπίεσης της μηχανής. (Ένας χρόνος ακριβώς μετά την αλλαγή του ιμάντα χρονισμού.) Η απογοήτευση για το Βασίλη και το Μιχάλη ήταν μεγαλύτερη και από τη δική μου. Το συμπέρασμα της παρέας ήταν ότι οι Γερμανοί με κορόιδεψαν. Για να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο του λάθους, επειδή η μέτρηση έγινε με μια τρύπια προθέρμανση, αποφασίσαμε να αγοράσω το γνήσιο προσαρμογέα. Το τι ακολούθησε με την εταιρεία IVEKA μέχρι σήμερα 15/12/2006 που ολοκληρώνω την επιστολή δεν περιγράφεται. Τρία (3) διαφορετικά nippel που έστειλαν από Γερμανία δεν ταιριάζανε. Περίεργο εεεε!!!
Στις 08/11/2006 λαμβάνω ένα νέο αυτοματοποιημένο μήνυμα από το Kundenbetreuung που ζητάει και πάλι την υπομονή μου(25°έγγραφο). Το τελευταίο διάστημα όλα τα ρουφιανάκια του Καψιώχα βγάλανε τις μάσκες τους και αποκάλυψαν το πραγματικό τους εαυτό. Τι κρίμα! γέμισε ο κόσμος ρουφιανάκια είναι όλα τούτα τα μπασταρδάκια !!!
Στις 21/11/2006, στην τελευταία τηλεφωνική συνομιλία με τον κύριο Dumke, όπου μας ενημερώνει ότι η καθυστέρηση στην απάντηση της καταγγελίας μου, και στο αίτημα της αποζημίωσης οφείλετε στο περίεργο γεγονός ότι η μηχανή χάθηκε, κατάλαβα ότι πλέων με δουλεύουνε.
Τότε παίρνω την απόφαση να δώσω ένα οριστικό τέλος στην υπόθεση αυτή, και το τέλος αυτό θα δοθεί το αργότερο μέχρι τις 31/12/2006. Τρία χρόνια μετά από την παραγγελία του συγκεκριμένου αυτοκινήτου. Μετά από αυτήν την κοροϊδία, στις 04/12/2006 στέλνω με e-mail την τελευταία μου επιστολή προς το Kundenbetreuung,αλλά επιπλέον και στα εφτά πρόσωπα στα οποία κοινοποιείται η συγκεκριμένη επιστολή(26°έγγραφο). Επίσης την επόμενη μέρα 05/12/2006 στέλνω την επιστολή μαζί με την φωτογραφία της συγκεκριμένης μηχανής, συστημένα μέσω ΕΛΤΑ προς όλους (27°έγγραφο).
Καμία απάντηση μέχρι και τις 07/12/2006, και ξαφνικά το απόγευμα στις 17:08:03 δέχομαι τηλεφώνημα από έναν παλιό «φίλο»: ο κύριος Αρριανάς ξαφνικά, έδειξέ το μέγιστο ενδιαφέρων του, για μένα αλλά και για το αυτοκίνητο μου. Μα τι υποκρισία, θεέ μου. Την επόμενη μέρα λαμβάνω φάκελο από το Kundenbetreuung της Volkswagen A.G που περιέχει την πολυπόθητη βεβαίωση για την αντικατάσταση της μηχανής(28°έγγραφο). Παρατηρώ το εξής περίεργο, ενώ η βεβαίωση φαίνετε να γράφτηκε στις 30/11/2006 η σφραγίδα του ταχυδρομείου είναι 06/12/2006. Τελικά ή οι υπάλληλοι των Γερμανικών ταχυδρομείων είναι τελείως αργόσχολοι ή κάτι περίεργο συμβαίνει. Την ίδια μέρα δέχομαι και ένα e-mail από το Kundenbetreuung της Volkswagen A.G, όπου μου ανακοινώνουν ότι είχαν προνοήσει να στείλουν την βεβαίωση για την αλλαγή της μηχανής, και όπως πάντα, για οποιαδήποτε πληροφορία να απευθυνθώ στην Kosmocar(29°έγγραφο). Μα είναι τελείως ηλίθιοι αυτοί οι άνθρωποι.
Μετά από όλα αυτά ετοιμάζομαι πυρετωδώς για την τελευταία μάχη, για την μάχη των μαχών. Αφού ενημερώσω πρώτα τον Πατέρα Ειρηναίο με την επίσκεψη μου στο Άγιο Όρος, τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Παραμυθιάς, Φιλιατών, Γηρομερίου και Πάργας κ.κ. Τίτος, τη κυρία Νομικού Μαρία (Διευθύντρια Ανεύρεσης Πόρων των Γιατρών Χωρίς Σύνορα), αλλά και όποιον δημοσιογράφο μπορέσω. Αφού ο κύριος Τριανταφυλλόπουλος αγνόησε την καταγγελία μου…
Συνημμένα: Η βεβαίωση από τον Σπύρου Κώστα, τα έγγραφα από τα συνεργεία ESKILDSEN και AUTOHAUS KAHLE.
Φιλικά
Χαντζάρας Αλκιβιάδης
Παραμυθιά 10-12-2006
Κοινοποίηση:
Προς όσους θέλουν να γνωρίζουν τι ακριβώς έχει συμβεί σε περίπτωση που οι αλήτες πραγματοποιήσουν τις απειλές τους και δεν θα μπορώ ο ίδιος να αφηγούμαι το ιστορικό.
Ανάμεσα στη σωρεία των προσωπικών προβλημάτων που είχα να αντιμετωπίσω μετά τη φυγή μου από το πατρικό μου σπίτι, ένα ακόμη πρόβλημα ήρθε και προστέθηκε στην ήδη δύσκολη κατάσταση που υπήρχε.
Πριν από τρία χρόνια τέτοιες μέρες, επισκέφθηκα για πρώτη φορά τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Παραμυθιάς, Φιλιατών, Γηρομερίου και Πάργας κ.κ. Τίτος. Εκτός από την συμβουλή του να ακολουθήσω έναν πιο χριστιανικό τρόπο ζωής, με παρότρυνε να κάνω ένα νέο ξεκίνημα στη ζωή μου, όπου αυτή τη φορά θα στηριζόμουν στις δικές μου δυνάμεις και μόνο. Έτσι λοιπόν στις 31-12-2003 επισκέπτομαι τον εξουσιοδοτημένο συνεργάτη VW της περιοχής μου και παραγγέλνω ένα καινούργιο αυτοκίνητο. Όλα κυλούσαν ομαλά και το μόνο πράγμα που με απασχολούσε ήταν η εξόφληση του δανείου, μέχρι την ημέρα που πήγα να κάνω το γενικό σέρβις (11-10-2005). Λεπτομέρειες για αυτά που αντιμετώπισα, στην επιστολή μου προς τον Πρόεδρο και το Δ/Σ της Volkswagen A.G.
Πριν αναχωρήσω για Γερμανία ενημέρωσα τον κ. Κώστα Σπύρου για την απόφαση που πήρα ζητώντας του και δανεικά λεφτά. Όπως αποδείχτηκε, εκ των υστέρων ο κ. Σπύρου ενημέρωσε τον κ. Καψιώχα ότι δήθεν θα πήγαινα επίσκεψη σε κάποια συγγενικά μου πρόσωπα στη Γερμανία. Αυτός με τη σειρά του προσέγγισε τον «μπάσταρδο» Ζώη Νικόλαο που θα ερχόταν μαζί μου σαν μεταφραστής, και του ζήτησε να με εμποδίσει στην προσπάθεια μου να δώσω λύση στο πρόβλημα του αυτοκινήτου μου. Με το αζημίωτο φυσικά. Αυτός ήταν τελικά και ο λόγος που κατά την επίσκεψη μας στη Γερμανία επιδίωκε να μην βρισκόμαστε κοντά σε συγγενικά μου πρόσωπα. Μετά την αποτυχημένη προσπάθεια του στο Itzehoe να με πείσει ότι το πρόβλημα είναι καθαρά ψυχολογικό, κατέφυγα στον ξάδερφό μου Αντώνη Χαντζάρα, όπου με τη βοήθειά του καταφέραμε να βγάλουμε κάποια άκρη. Λεπτομέρειες στην επιστολή μου προς τον Πρόεδρο και το Δ/Σ της Volkswagen A.G. Τελικά με τη βοήθεια δικηγόρου πήρα τη διαβεβαίωση με αύξοντα αριθμό VW-2006/02-012998. (1° έγγραφο) για την αλλαγή του κινητήρα σε οποιοδήποτε εξουσιοδοτημένο συνεργείο VW στην Ελλάδα
Όταν επέστρεψα στην Ελλάδα πήρα δανεικά από το φίλο μου Βασίλη Ανυφαντή και επέστρεψα τα δανεικά που είχα πάρει από τον κ. Κώστα Σπύρου, για να καταλάβει ότι πλέον δεν τον εμπιστεύομαι. Ο ίδιος βέβαια μου ανακοίνωσε ότι ενώ τη προηγούμενη μέρα δειπνούσε με τον κ. Καψιώχα και τον υιό του κ. Κώστα Καψιώχα δεν έγινε καμία αναφορά στο συγκεκριμένο θέμα. Από την άλλη πλευρά προσπαθούσε να με πείσει να επιλέξω το συνεργείο του κ. Καψιώχα για την αλλαγή της μηχανής. Όταν κατάλαβε ότι δεν ήμουν διατεθειμένος να ξανάπαω στον κ. Καψιώχα δέχτηκα την πρώτη έμμεση απειλή. Είσαι βλάκας μου είπε, θα ανοίξεις κόντρα με τον Καψιώχα και με την Kosmocar. Πρόσεξε γιατί αυτοί δεν υπολογίζουν τίποτα, μη σε βρούμε σε κανένα λάκκο σκοτωμένο. Η μπορεί τυχαία καμιά νταλίκα να σε «πατήσει» στο δρόμο.
Ο «μπάσταρδος» Νικόλαος Ζώης προσπαθούσε επίμονα να με πείσει να επιλέξω το συνεργείο του κ. Καψιώχα. Όταν κατάλαβε ότι δεν ενδίδω σε αυτές τις πιέσεις χρησιμοποίησε τις ίδιες απειλές που είχα ακούσει από τον κ. Σπύρου.
Ακόμη και κάποιο άλλο πρόσωπο που λόγω της επαγγελματικής του ιδιότητας (Χρήστος Κωνσταντίνου, Φανοποιείο- Καλίμπρα, Βαφείο Αυτοκινήτων) συζητούσα μαζί του την υπόθεση ζητώντας τις συμβουλές του, μου ανέφερε τις ίδιες απειλές. Τονίζοντας μου ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι αδίστακτοι και μπροστά στο ενδεχόμενο να χάσουν τις αντιπροσωπίες τους μπορεί να φτάσουν σε ακραίες καταστάσεις.
Εγώ αγνοώντας τις συμβουλές-απειλές τους επέλεξα το εξουσιοδοτημένο συνεργείο VW Ε.Τ.Ε.Α Α.Ε. για να αντικαταστήσω τον κινητήρα, προκαλώντας τον εκνευρισμό του κ. Καψιώχα. Λεπτομέρειες στην επιστολή μου προς τον Πρόεδρο και το Δ/Σ της Volkswagen A.G.
Μετά από την τηλεφωνική καταγγελία της «τσούλας» Τζώρτζη Ιωάννας στις 03-04-2006 λαμβάνω την πρώτη απογοητευτική απάντηση με αύξοντα αριθμό VW-2006/04-007469 (2° έγγραφο) που με παραπέμπει στην Kosmocar για οποιαδήποτε πληροφορία.
Έτσι στις 17-04-2006 στην επίσκεψη μου στη Kosmocar παραδίδω την καταγγελία μου στον κ. Αρριανά (3° έγγραφο). Επίσης μετά τη μέτρηση της συμπίεσης της μηχανής, του στέλνω με φαξ τα αποτελέσματα των μετρήσεων και περιμένω απάντηση. Παγερή αδιαφορία από την πλευρά του. Αναγκάζομαι να ενοχλώ καθημερινά την κυρία Τσίμπα για να του υπενθυμίζει ότι περιμένω την απάντηση στην καταγγελία μου. Τελικά στέλνω και e-mail μήπως συγκινηθεί αλλά τίποτα(4° έγγραφο) και (5° έγγραφο). Μετά από αυτή τη στάση αποφασίζω να ζητήσω βοήθεια από την Volkswagen A.G.
Καποια στιγμή η «τσούλα» Τζώρτζη Ιωάννα με ενημερώνει ότι ο «μπάσταρδος» Ζώης Νικόλαος με ρουφιανεύει, και επίσης ότι έχουν παιχτεί πολλά πίσω από την πλάτη μου. Έτσι επιβεβαιώνονται οι ανησυχίες μου ότι κάποιος μεταφέρει τις πληροφορίες μου προς τους άλλους. Όμως και η ίδια είχε μια περίεργη συμπεριφορά απέναντι μου, όταν της ζήτησα να μεταφράσει την πρώτη επιστολή που είχα γράψει στις 30-05-2006 για την κυρία Rudolph. Επίσης μου είπε ότι την πήραν τηλέφωνο από το Wolfsburg αλλά ο αριθμός που μου υπέδειξε ήταν ανύπαρκτος. Χωρίς τη βοήθεια του ξάδερφου Χαντζάρα Δημήτρη δε θα είχε γίνει μετάφραση της επιστολής. Τελικά στις 31-05-2006 στέλνω την επιστολή μαζί με τα αποδειχτικά έγγραφα για όσα αναφέρω. Η επιστολή μου κοινοποιείται προς τον κ. Αρριανά(6° έγγραφο).Ταυτόχρονα στέλνω προς την κυρία Rudolph την επιστολή και μέσω e-mail. (7° έγγραφο).Η γρήγορη απάντηση από την κυρία Rudolph με απογοήτευσε(8° έγγραφο).Μετά από λίγες μέρες έλαβα άλλη μια απογοήτευση, την απάντηση από την Kosmocar (9° έγγραφο) όπου είχαν γράψει ψεύτικη ημερομηνία αποστολής. Μετά από αυτές τις απαντήσεις ξεκίνησα να γράφω την επιστολή μου προς τον Πρόεδρο και το Δ/Σ της Volkswagen A.G. Στις 14-06-2006 στέλνω μέσω e-mail την καταγγελία μου το3° έγγραφο στο Υπουργείο Ανάπτυξης, Γενική Γραμματεία Καταναλωτή, υπόψη κ. Μήλα Φώτη, αλλά του ζήτησα να μην προχωρήσει στην καταγγελία, μήπως υπάρξει κάποιος φιλικός διακανονισμός με την εταιρεία Kosmocar.
Στις 15-06-2006 έχοντας ολοκληρώσει την επιστολή ζήτησα την βοήθεια από την «τσούλα» Τζώρτζη Ιωάννα για να μπορέσω να τη μεταφράσω. Προθυμοποιήθηκε στέλνοντας την επιστολή μέσω e-mail σε κάποια εταιρεία που η ίδια χρησιμοποιούσε συχνά. Η απάντηση ήταν το εξωφρενικό ποσό των 3.500,00 Ευρώ για ένα κείμενο 21 σελίδων.
Μέσα στην απελπισία μου και την αφέλεια που με διακρίνει, τη ρώτησα αν μπορούσε να μεταφράσει η ίδια την επιστολή, δίνοντας της ως αμοιβή το ποσό των 500 Ευρώ. Αφού με διαβεβαίωσε ότι μπορεί να κάνει τη μετάφραση, δέχτηκε την πρότασή μου, λέγοντας ότι αυτό θα γινόταν πιο γρήγορα αν βρίσκαμε το μεταφραστικό σύστημα Systran. Έτσι λοιπόν ζητάω από τον ξάδερφό μου Χαντζάρα Δημήτρη να μου στείλει το συγκεκριμένο πρόγραμμα, πιστεύοντας ότι μέχρι να τελείωνε το Μουντιάλ του 2006 θα είχα έτοιμη τη μετάφραση.
Στις 21-06-2006 στέλνω προς την κυρία Rudolph και τον κύριο Pischetsrieder την επιστολή μου με αίτημα την προσωπική μου ακρόαση από τον Πρόεδρο και το Δ/Σ της Volkswagen A.G. υπό την παρουσία της κυρίας Rudolph και ενός Μαέστρου, όπου με τη βοήθεια ενός επαγγελματία μεταφραστή να τους αναφέρω τα παράπονα μου (10° έγγραφο). Επίσης στέλνω την επιστολή μέσω e-mail προς την κυρία Rudolph αλλά και προς την Volkswagen A.G. (vw@volkswagen.de)(11°έγγραφο). Η γρήγορη απάντηση από την κυρία Rudolph με απογοήτευσε, ενώ η απάντηση από το Kundenbetreuung ήταν ένα αυτοματοποιημένο μήνυμα (12°έγγραφο).
Μετά από αυτές τις απογοητευτικές απαντήσεις δίνω εντολή στον κ. Μήλα Φώτη να προχωρήσει στην καταγγελία. Στις 23-06-2006 γίνεται η καταγγελία (13°έγγραφο) που περιέχει ως συνημμένα τις τρεις (3) σελίδες του 3°εγγραφού.
Ο ξάδερφός μου Χαντζάρας Δημήτρης μου ανακοινώνει ξαφνικά ότι έχει χάσει το συγκεκριμένο πρόγραμμα μετάφρασης Systran. Μετά από αυτή τη δυσάρεστη εξέλιξη, η «τσούλα» Τζώρτζη Ιωάννα με ενημερώνει ότι της είναι πολύ δύσκολο να ολοκληρώσει τη μετάφραση χωρίς το συγκεκριμένο πρόγραμμα. Μην έχοντας άλλη επιλογή στις 06-07-2006 αγοράζω από τα «multirama» το Systran Gold με 189,01 Ευρώ. Της το παραδίδω και της εξηγώ ότι ο μόνος λόγος που καθυστερώ την επίσκεψη μου στο Εργοστάσιο Κατασκευής είναι η μετάφραση της επιστολής, αφού και το Μουντιάλ 2006 της Γερμανίας τελείωνε σε λίγες μέρες. Ένας λόγος παραπάνω που έπρεπε να γίνει σύντομα η μετάφραση ήταν το γεγονός ότι από τις 15-06-2006 και μετά είχα σταματήσει την εργασία αφού είχα κάνει τα απαιτούμενα χιλιόμετρα για να γίνει το service. Καθημερινά η ίδια με διαβεβαίωνε ότι η μετάφραση προχωράει.
Μετά από την άρνηση από την εταιρεία Kosmocar να μου χορηγήσει το φάκελο με τις εργασίες και τις εγγυήσεις, ζητάω τη βοήθεια από την Αρχή Προστασίας Δεδομένων με καταγγελία μου στις 14-07-2006(14°έγγραφο), ελπίζοντας ότι με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσω να πάρω το αντίγραφο του φακέλου μου.
Τελικά στις 18-07-2006 μέσω φαξ που έλαβα από τον κ. Μήλα, έχω την απάντηση της Kosmocar στην καταγγελία μου προς το Υπουργείο Ανάπτυξης / Γενική Γραμματεία Καταναλωτή (15°έγγραφο).Στο έγγραφο αυτό, δυο (2) εκ των τεσσάρων(4) σελίδων ως συνημμένα, είναι η απάντηση της Kosmocar στην καταγγελία που είχα κάνει στις 17-04-2006 στο 9°έγγραφο. Μεγάλη η απογοήτευσή μου μετά από την απάντηση αυτή, και μόνη μου ελπίδα πλέον η Volkswagen A.G.
Κατά την επίσκεψη του Αντώνη Λιάκου σπίτι μου για να διορθώσει τον υπολογιστή μου, διατύπωσε την απορία του γιατί καθυστερώ την αναχώρησή μου για τη Γερμανία. Όταν του ανέφερα το μπέρδεμα που υπήρχε, με συμβούλεψε να απευθυνθώ στο τμήμα μεταφραστών του Υπουργείου Εξωτερικών. Μετά την ενημέρωση που είχα από το συγκεκριμένο τμήμα ότι το κόστος μετάφρασης για μια σελίδα είναι μόλις 17,00 Ευρώ κόντεψα να τρελαθώ! Δηλαδή με 357,00 Ευρώ θα είχα την επιστολή μου επίσημα μεταφρασμένη.
Αρχίζω πλέον να υποψιάζομαι ότι παίζονται πολλά παιχνίδια πίσω από την πλάτη μου. Στην ερώτησή μου προς την «τσούλα» Τζώρτζη Ιωάννα, αν η ίδια γνώριζε την ύπαρξη του συγκεκριμένου τμήματος μεταφραστών, μου απάντησε ναι, αλλά δεν τη σκέφτηκε. Αφού πρώτα της ζήτησα να μου εκτυπώσει τις σελίδες που είχε μεταφράσει μέχρι εκείνη τη στιγμή, απαίτησα να μου προσκομίσει την απάντηση που είχε λάβει, για το ποσό των 3.500,00 Ευρώ από την εταιρεία που μου είχε προτείνει αρχικά. Όταν με τη βοήθεια του φίλου μου Λιόλιου Μιχάλη ελέγξαμε τη μετάφραση, διαπιστώσαμε ότι δεν ήταν τίποτα περισσότερο από τη μετάφραση που είχε κάνει το πρόγραμμα αυτόματης μετάφρασης.
Όταν της ζήτησα εξηγήσεις για αυτήν την κοροϊδία, με καθησύχασε, λέγοντας μου ότι εκτύπωσε λάθος αρχείο. Στην προσπάθεια της να εκτυπώσει το σωστό αρχείο αντιλαμβάνεται ότι χάλασε ο εκτυπωτής: έτσι αντιγράφει το αρχείο σε δισκέτα για να το εκτυπώσω κάπου αλλού. Πηγαίνοντας σε κάποιον φίλο μου για να εκτυπώσω το αρχείο ,διαπιστώνω ότι για δεύτερη φορά με κορόιδεψε. Επιστρέφοντας στο κατάστημά της αντιλαμβάνομαι ότι έχει εξαφανιστεί. Όλο το απόγευμα κινώ Γη και Ουρανό για να τη βρω. Δυστυχώς τίποτα.
Το επόμενο πρωί, Πέμπτη 20 Ιουλίου 2006 ενώ βρίσκομαι σε έξαλλη κατάσταση, την επισκέπτομαι και με έντονη λογομαχία της δίνω να καταλάβει ότι πλέον δεν αστειεύομαι. Ισχυρίστηκε ότι έκανε πάλι λάθος αρχείο, και στην προσπάθειά της να μου δείξει το σωστό αρχείο χαλάει ο υπολογιστής. Της πηγαίνω το δικό μου υπολογιστή για τοποθετήσει το δικό της σκληρό δίσκο και να ανοίξει επιτέλους το σωστό αρχείο. Κατά διαβολική σύμπτωση χαλάει και οδικός μου υπολογιστής.
Η υπομονή μου έχει φτάσει στα όριά της. Παίρνω το σκληρό δίσκο και επισκέπτομαι κάποιο κατάστημα multirama για να γίνει αντιγραφή των αρχείων σε δισκέτα. Παρά την επίμονη προσπάθεια του τεχνικού δε βρέθηκε κανένα αρχείο που να σχετίζεται με τη μετάφραση της επιστολής.
Της επιστρέφω το σκληρό δίσκο και της λέω απλά να εύχεται στο τέλος της υπόθεσης να έχω βρει το δίκιο μου, γιατί σε διαφορετική περίπτωση θα πληρώσει πολύ ακριβά αυτό που έκανε.
Μετά από έρευνα καταλήγω στην κυρία Σπαή Δέσποινα για να μεταφράσω την επιστολή. Όντως μετά από λίγες μέρες η μετάφραση ολοκληρώθηκε. Έτσι λοιπόν στις 28-07-2006 στέλνω προς τον κύριο Pischetsrieder και προς την κυρία Rudolph μια καινούργια επιστολή που εκτός των άλλων τους αναφέρω ότι αν δε γίνει δεκτό το αίτημα μου για ακρόαση από Δ/Σ της VolkswagenA.G. θα βρεθώ στη δυσάρεστη θέση να πραγματοποιήσω καθιστική διαμαρτυρία έξω από τα γραφεία της εταιρεία σας (16°έγγραφο)
Επίσης στέλνω την ίδια επιστολή και με e-mail προς την κυρία Rudolph (17°έγγραφο). Η απάντηση από το e-mail της κυρία Rudolph είναι ένα αυτοματοποιημένο μήνυμα που με ενημερώνει ότι η ίδια θα απουσιάζει μέχρι τις 23-08-2006 (18°έγγραφο). Μετά από αυτήν την απάντηση συνειδητοποιώ ότι η αναχώρηση για τη Γερμανία θα καθυστερούσε για τουλάχιστον ένα μήνα ακόμα. Πιστεύω ότι πέρασα το χειρότερο καλοκαίρι της ζωής μου. Κάθε μέρα που περνούσε μου φαινόταν αιώνας. Αρκετοί καλοθελητές κορόιδευαν την κατάσταση στην οποία βρισκόμουν, ενώ κάποιοι άλλοι προσποιούμενοι τους φίλους μου, διατύπωναν ότι συμμερίζονται την αγωνία μου και τη στενοχώρια μου.
Στις 18-08-2006, σε τηλεφωνική επικοινωνία με την κυρία Ταλίδου (Αρχή Προστασία Δεδομένων), με ενημέρωσε ότι μετά από την καταγγελία που έκανε προς την εταιρεία Kosmocar και την τηλεφωνική επικοινωνία που είχε μαζί τους, τη διαβεβαίωσαν ότι μπορώ οποιαδήποτε στιγμή το θελήσω, να έχω το φάκελο με τα αντίγραφα των εργασιών. Αμέσως τηλεφωνώ στο Τμήμα Εξυπηρέτησης Πελατών της Kosmocar και σε συνομιλία που είχα με τον κύριο Σωτηρόπουλο, ενημερώνομαι ότι μπορώ να προμηθευτώ το φάκελο με τα αρχεία του αυτοκινήτου μου, από οποιοδήποτε εξουσιοδοτημένο συνεργείο της Kosmocar.
Έτσι λοιπόν στις 21-08-2006 επισκέπτομαι το εξουσιοδοτημένο συνεργείο VW στην Πρέβεζα και ζητάω το αντίγραφο του φακέλου. Εκεί με ενημερώνουν ότι μπορούν να μου χορηγήσουν αντίγραφα μόνο για τις εργασίες που έγιναν στο συγκεκριμένο συνεργείο. Σε νέα τηλεφωνική συνομιλία με τον κύριο Σωτηρόπουλο μου ανακοινώνει ότι δεν κατάλαβε τι ακριβώς ήθελα στην προηγούμενη συνομιλία μας. Για ακόμη μια φορά φεύγω απογοητευμένος από το συγκεκριμένο συνεργείο.
Ξαφνικά την ίδια μέρα, Δευτέρα 21-08-2006, λαμβάνω e-mail από το Kundenbetreuung της VW, που μου ορίζει ένα ραντεβού για τις 07-09-2006 και ώρα 14:00μμ στην παρακάτω οδό: Daimlerstrasse 8 στο Wolfsburg.Το περίεργο στο συγκεκριμένο e-mail είναι η τελευταία παράγραφος, όπου μου ανακοινώνουν, ότι σε περίπτωση που πραγματοποιούσα τις προαναφερόμενες απειλές, θα λαμβάνανε και αυτοί τα ανάλογα μέτρα. Όλα αυτά στο (19°έγγραφο). Ξαφνιάστηκα με αυτήν τη μη αναμενόμενη εξέλιξη¨ μου φαινόταν απίστευτο να έχω πετύχει τόσο εύκολα την προσωπική μου ακρόαση από τον Πρόεδρο και το Δ/Σ της Volkswagen A.G.
Με την βοήθεια του φίλου μου Μιχάλη Λιόλιου, τηλεφωνούμε στο τμήμα εξυπηρέτησης πελατών της Volkswagen A.G. Η τηλεφωνήτρια μας επιβεβαιώνει το συγκεκριμένο ραντεβού. Στην ερώτησή μας ποιοι θα παραβρίσκονται σε αυτό το ραντεβού, μας απάντησε ότι θα είναι μόνον η κυρία Rudolph.Ευχόμενος να μην ήταν καλά ενημερωμένη η συγκεκριμένη τηλεφωνήτρια, στις 29-08-2006 στέλνω ένα νέο e-mail στην κυρία Rudolph, όπου της ζητάω να με ενημερώσει ποιοι θα είναι στο συγκεκριμένο ραντεβού(20°έγγραφο).Καμία απάντηση. Στις 31-08-2006 ξαναστέλνω την ίδια επιστολή, αυτή τη φορά προς το e-mail του Kundenbetreuung (21°έγγραφο).Τελικά έλαβα απάντηση που με απογοήτευσε τελείως. Ακύρωση του προαναφερομένου ραντεβού, και κλείνοντας την επιστολή τους μου αναφέρουν ότι έχουν απόλυτη εμπιστοσύνη στην εταιρεία Kosmocar και στον κύριο Καψιώχα(22°έγγραφο).
Αφού έχω ολοκληρώσει τις προετοιμασίες, το Σάββατο 02-09-2006, έχοντας μαζί μου το πανό για τη διαμαρτυρία που θα πραγματοποιούσα έξω από τα γραφεία της Volkswagen A.G, ξεκίνησα το ταξίδι για τη Γερμανία. Μετά από ένα πολυήμερο ταξίδι, με το αυτοκίνητο μου φορτωμένο στην αυτοκινητάμαξα του κυρίου Νταλακούρα Γιάννη, φτάνω στο Wolfsburg το μεσημέρι της Τρίτης 05-09-2006. Η πρώτη μου κίνηση ήταν να επισκεφτώ το γραφείο της κυρίας Rudolph. Μετά από μια έντονη λογομαχία με τις κυρίες Rudolph και Maenza καταλήγω για διανυκτέρευση στο ξενοδοχείο.
Την επόμενη μέρα δέχομαι τηλεφώνημα από το τοπικό κατάστημα A C S courier της Παραμυθιάς, λέγοντάς μου ότι έχω να παραλάβω κάποιο φάκελο με αποστολέα την εταιρεία Kosmocar. Όταν ρώτησα πότε απεστάλη ο συγκεκριμένος φάκελος, μου απάντησε την προηγούμενη μέρα. Οι γελοίοι, έπρεπε να φτάσω στη Γερμανία για να μου στείλουν το φάκελο με το αρχείο του αυτοκινήτου μου. Αφού τους ενημέρωσα ότι απουσιάζω στη Γερμανία, επέστρεψαν το φάκελο. Μετά από σχολαστική έρευνα για την καταλληλότερη θέση για να κάνω την διαμαρτυρία, και έχοντας ενημερώσει το ΑΤ Wolfsburg αλλά και το ελληνικό προξενείο Ανοβέρου είμαι πλέον έτοιμος να πραγματοποιήσω αυτό που τους είχα αναφέρει. Το πρωί της επόμενης μέρας όταν πήγα στο σημείο που είχα επιλέξει, διαπίστωσα με απογοήτευση ότι η συγκεκριμένη θέση είχε καταληφθεί. Έτσι λοιπόν από το απόγευμα της Πέμπτης 07-09-2006 σταθμεύω το αυτοκίνητό μου στο σημείο που είχα επιλέξει, και διανυκτερεύοντας μέσα στο αυτοκίνητο, νωρίς το πρωί της επόμενης μέρας τοποθετώ το πανό μου πάνω στην αυτοσχέδια βάση. Την Παρασκευή 08-09-2006 από νωρίς το πρωί όλα τα διερχόμενα αυτοκίνητα από τη συγκεκριμένη διασταύρωση βλέπανε την εικόνα της φωτογραφίας που παρέδωσα μαζί με την επιστολή μου προς τον Πρόεδρο και το Δ/Σ της Volkswagen A.G. Όσο πέρναγε η ώρα, όλο και περισσότεροι έρχονταν με την περιέργεια να μάθουν τη συμβαίνει. Τελικά μετά από λίγες ώρες καταφτάνει μια ομάδα τεσσάρων ατόμων από την Volkswagen A.G και ζητάνε να μάθουν τι ακριβώς συμβαίνει. Λίγο αργότερα καταφτάνουν και άλλα άτομα, τα οποία δίνουν την εντολή να τους ακολουθήσω μέσα στο Εργοστάσιο Κατασκευής. Με τα λίγα γερμανικά που ξέρω τους εξήγησα τι είχε συμβεί. Αφού εξέτασαν τη μηχανή, διαπίστωσαν ότι είχα δίκιο, και ξεκίνησαν τις εργασίες για την αντικατάσταση του κινητήρα. Αφού πρώτα μου δώσανε ένα αυτοκίνητο για τις μετακινήσεις μου, με οδήγησαν έξω από το Εργοστάσιο Κατασκευής και μου ευχήθηκαν καλή διαμονή στο Wolfsburg μέχρι να ολοκληρωθούν οι εργασίες.
Για κάποια στιγμή πίστευα ότι ζούσα ένα όνειρο και ευχόμουν να μην τελείωνε ποτέ. Άρχισα να τηλεφωνώ στους φίλους μου και να τους αναγγέλλω τα «ευχάριστα» νέα. Η παραμονή μου στο Wolfsburg ήταν πολύ ευχάριστη αφού μου δόθηκε η ευκαιρία να επισκεφτώ την AUTOSTADT και άλλα αξιοθέατα της πόλης. Ενώ αρχικά μου είχαν πει ότι η πιθανή μέρα που θα μου παραδίνανε το αυτοκίνητο ήταν η Τρίτη 12-09-2006, με ενημερώνουν τηλεφωνικά ότι θα υπάρξει κάποια καθυστέρηση. Από την ιδιοκτήτρια του ξενοδοχείου που έμενα, ενημερώνομαι ότι η Volkswagen A.G ζήτησε να πληρώσει το λογαριασμό μου. Όταν ενημερώθηκαν ότι έχω πληρώσει ήδη τους λογαριασμούς, ζήτησαν να τους προσκομίσω τις αποδείξεις ώστε να καταθέσουν τα λεφτά στο λογαριασμό μου.
Τελικά την Πέμπτη 14-09-2006 με τη βοήθεια του κυρίου Παναγιώτη Αδάμη επισκεπτόμαστε το Εργοστάσιο Κατασκευής, όπου η κυρία Birte van Rij μαζί με τον κύριο Rainer Dumke μου παραδίνουν το αυτοκίνητο. Με τη βοήθεια του κυρίου Αδάμη τους εξηγούμε περιληπτικά όσα είχαν προηγηθεί. Τελειώνοντας τους ανέφερα ότι αφού δεν μπόρεσα να πετύχω την προσωπική μου ακρόαση από τον Πρόεδρο και το Δ/Σ της Volkswagen A.G ζήτησα να παραδώσω τουλάχιστον την επιστολή μου σε κάποιον από το Δ/Σ της εταιρείας. Με διαβεβαίωσαν ότι θα την παραδώσουν οι ίδιοι. Επίσης ότι μαζί με την απάντηση της επιστολής, θα μου αποστείλουν τα έγγραφα με τις εργασίες που έγιναν στο αυτοκίνητο μου.
Αφού πρώτα ευχαρίστησα τους ίδιους αλλά και τα πρόσωπα της ομογένειας που με βοηθήσανε, έφυγα από το Wolfsburg με τις καλύτερες εντυπώσεις. Αλλά βαθιά μέσα μου υπήρχε μια επιφύλαξη, επηρεασμένος από τη δήλωση του κύριου Καψιώχα κατά τη συνάντηση μας στο Αγρίνιο λίγες μέρες πριν αναχωρήσω για τη Γερμανία: «ακόμη και καινούργια μηχανή να βάλεις την ίδια συμπίεση θα έχει».
Την επόμενη μέρα, βρισκόμενος στο Offenbach, προσπάθησα να μετρήσω τη συμπίεση σε τρία διαφορετικά εξουσιοδοτημένα συνεργεία VW αλλά αρνήθηκαν. Πιεζόμενος από το γεγονός ότι τα σχολεία είχαν ήδη ξεκινήσει, επέστρεψα στην Ελλάδα. Από τις αντιδράσεις των ανθρώπων που με περιτριγυρίζουν διαπίστωνα ποιοι ήταν τελικά πραγματικοί φίλοι μου. Μετά από τις πρώτες δοκιμές που έκανα στις συνηθισμένες διαδρομές, η ανησυχία μου άρχισε να μεγαλώνει, όμως δεν τολμούσα να το πω ούτε στο Βασίλη και το Μιχάλη. Απλά τους ανακοίνωσα ότι για να αποκλείσουμε κάθε αμφιβολία έπρεπε να κάνω μια μέτρηση της συμπίεσης.
Στις 26-09-2006 λαμβάνω μήνυμα από το Kundenbetreuung που ζητάει την κατανόηση και την υπομονή μου μέχρι να ολοκληρωθεί η έρευνα της υπόθεσης(23°έγγραφο). Εγώ από την πλευρά μου πιστεύω ότι με δουλεύουν, αφού παρατηρώ την κατανάλωση να έχει φτάσει στα 7,5 μέχρι και 8 λίτρα ανά 100km.
Στις 05-10-2006 λαμβάνω το φάκελο με τα αρχεία του αυτοκινήτου μου από την Kosmocar(24°έγγραφο). Πρέπει να είναι ο ίδιος φάκελος που είχαν στείλει την προηγούμενη φορά, αφού έχει γραφτεί στις 31/08/2006. Τελικά εκεί στην Kosmocar πρέπει να έχουν προφητικές ικανότητες, αφού γνώριζαν από τις 31/08/2006 ότι εγώ επισκέφτηκα το Εργοστάσιο Κατασκευής της VW A.G και διατύπωσα τα παράπονα μου για την άρνηση τους να μου χορηγήσουν το φάκελο του αυτοκινήτου μου. Ενώ εγώ ξεκίνησα το ταξίδι μου προς τη Γερμανία στις 02/09/2006/.
Στις 11/10/2006, χωρίς να είναι μια τυχαία ημερομηνία, πραγματοποιούμε τη μέτρηση της συμπίεσης της μηχανής. (Ένας χρόνος ακριβώς μετά την αλλαγή του ιμάντα χρονισμού.) Η απογοήτευση για το Βασίλη και το Μιχάλη ήταν μεγαλύτερη και από τη δική μου. Το συμπέρασμα της παρέας ήταν ότι οι Γερμανοί με κορόιδεψαν. Για να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο του λάθους, επειδή η μέτρηση έγινε με μια τρύπια προθέρμανση, αποφασίσαμε να αγοράσω το γνήσιο προσαρμογέα. Το τι ακολούθησε με την εταιρεία IVEKA μέχρι σήμερα 15/12/2006 που ολοκληρώνω την επιστολή δεν περιγράφεται. Τρία (3) διαφορετικά nippel που έστειλαν από Γερμανία δεν ταιριάζανε. Περίεργο εεεε!!!
Στις 08/11/2006 λαμβάνω ένα νέο αυτοματοποιημένο μήνυμα από το Kundenbetreuung που ζητάει και πάλι την υπομονή μου(25°έγγραφο). Το τελευταίο διάστημα όλα τα ρουφιανάκια του Καψιώχα βγάλανε τις μάσκες τους και αποκάλυψαν το πραγματικό τους εαυτό. Τι κρίμα! γέμισε ο κόσμος ρουφιανάκια είναι όλα τούτα τα μπασταρδάκια !!!
Στις 21/11/2006, στην τελευταία τηλεφωνική συνομιλία με τον κύριο Dumke, όπου μας ενημερώνει ότι η καθυστέρηση στην απάντηση της καταγγελίας μου, και στο αίτημα της αποζημίωσης οφείλετε στο περίεργο γεγονός ότι η μηχανή χάθηκε, κατάλαβα ότι πλέων με δουλεύουνε.
Τότε παίρνω την απόφαση να δώσω ένα οριστικό τέλος στην υπόθεση αυτή, και το τέλος αυτό θα δοθεί το αργότερο μέχρι τις 31/12/2006. Τρία χρόνια μετά από την παραγγελία του συγκεκριμένου αυτοκινήτου. Μετά από αυτήν την κοροϊδία, στις 04/12/2006 στέλνω με e-mail την τελευταία μου επιστολή προς το Kundenbetreuung,αλλά επιπλέον και στα εφτά πρόσωπα στα οποία κοινοποιείται η συγκεκριμένη επιστολή(26°έγγραφο). Επίσης την επόμενη μέρα 05/12/2006 στέλνω την επιστολή μαζί με την φωτογραφία της συγκεκριμένης μηχανής, συστημένα μέσω ΕΛΤΑ προς όλους (27°έγγραφο).
Καμία απάντηση μέχρι και τις 07/12/2006, και ξαφνικά το απόγευμα στις 17:08:03 δέχομαι τηλεφώνημα από έναν παλιό «φίλο»: ο κύριος Αρριανάς ξαφνικά, έδειξέ το μέγιστο ενδιαφέρων του, για μένα αλλά και για το αυτοκίνητο μου. Μα τι υποκρισία, θεέ μου. Την επόμενη μέρα λαμβάνω φάκελο από το Kundenbetreuung της Volkswagen A.G που περιέχει την πολυπόθητη βεβαίωση για την αντικατάσταση της μηχανής(28°έγγραφο). Παρατηρώ το εξής περίεργο, ενώ η βεβαίωση φαίνετε να γράφτηκε στις 30/11/2006 η σφραγίδα του ταχυδρομείου είναι 06/12/2006. Τελικά ή οι υπάλληλοι των Γερμανικών ταχυδρομείων είναι τελείως αργόσχολοι ή κάτι περίεργο συμβαίνει. Την ίδια μέρα δέχομαι και ένα e-mail από το Kundenbetreuung της Volkswagen A.G, όπου μου ανακοινώνουν ότι είχαν προνοήσει να στείλουν την βεβαίωση για την αλλαγή της μηχανής, και όπως πάντα, για οποιαδήποτε πληροφορία να απευθυνθώ στην Kosmocar(29°έγγραφο). Μα είναι τελείως ηλίθιοι αυτοί οι άνθρωποι.
Μετά από όλα αυτά ετοιμάζομαι πυρετωδώς για την τελευταία μάχη, για την μάχη των μαχών. Αφού ενημερώσω πρώτα τον Πατέρα Ειρηναίο με την επίσκεψη μου στο Άγιο Όρος, τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Παραμυθιάς, Φιλιατών, Γηρομερίου και Πάργας κ.κ. Τίτος, τη κυρία Νομικού Μαρία (Διευθύντρια Ανεύρεσης Πόρων των Γιατρών Χωρίς Σύνορα), αλλά και όποιον δημοσιογράφο μπορέσω. Αφού ο κύριος Τριανταφυλλόπουλος αγνόησε την καταγγελία μου…
Συνημμένα: Η βεβαίωση από τον Σπύρου Κώστα, τα έγγραφα από τα συνεργεία ESKILDSEN και AUTOHAUS KAHLE.
Φιλικά
Χαντζάρας Αλκιβιάδης
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
